- nabaliğ
- f. və ə. 1) həddi-büluğa çatmamış; yetişməmiş; 2) dünyagörüşü məhdud; dar düşüncəli
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
nabaliğ — sif. <fars. na. . . və ər. baliğ> köhn. Həddi büluğa çatmamış. <Heydər bəy Tükəzə:> Ərin uşaq deyildi, nabaliğ deyildi, biz onu tovlayıb aparaydıq! M. F. A.. Tifli nabaliğ ikən məktəbə etdikdə davam; Sən təcəlla eləyib qəlbimə qıldın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti